Ang pag-unlad at pagsalimuot ng diwang mapagpalaya mula sa panahon ng La Solidaridad ang pangunahing lakas sa pagdaloy ng kasaysayan ng panitikan at kalinangan ng Filipinas hanggang sa kasalukuyan. Kaagapay sa ganitong diwain ang naging takbo ng pagsasalin, o kahit paano'y ng anumang makabuluhang proyekto sa pagsasalin.
Hindi madalîng maging bihasa sa isang wikang banyaga ang mga taóng may hanggahan ang kakayahang pangkaisipan. Natututuhan naman nilá ang mga salita; gayunman, lagi lámang niláng ginagamit ang mga salitang might humigit-kumulang na katumbas sa inang wika, at pinananatili niláng yaon lámang mga pagpapahayag at pangungusap na natatangi sa inang wika. Wala siláng kakayahang kamtin ang "diwa" ng wikang banyaga. Maipaliliwanag ito sa dahilang hindi nagmumula sa sariling sangkap ang kanilang pag-iisip, at manapa'y hiniram ang kalakhan sa kanilang sinusong wika na ang mga kasalukuyang parirala at pagpapahayag ay inihahalili nilá sa sariling kaisipan.
one. Siguraduhin na ang iyong mapanghikayat na sanaysay ay bubukas gamit ang isang kurtina hook. Ang Resource na ito ay nagsisilbi sa iyo upang maakit ang atensyon ng mga tao at gawin silang gustong magbasa ng iba pang mga talata.
, at ang lalaking ikakasal ay iniharap sa isang plato na may dalang isang naiilawan na lampara (o ipakita
I. Mga kasal , isang kumpanya ng pagpaplano ng kaganapan at disenyo na kinikilala para sa pag-unawa sa mga tradisyon ng Timog Asya at walang kamaliang mga pagsasanib na may possibly kulturang nuptial ng Amerika.
Kapag nagpakasal sa isang lalaki sa isa sa mga bansang ito, ang babae ay nakakakuha ng nasyonalidad ng bansang iyon.
Ang produksiyong pang-agrikultura ay lumaki dahil sa mga proyektong irigasyon. Ang mga emperador na sina Trajan at Theodosius I, at ang pilosopong si Seneca ay ipinanganak sa Hispania. Ang Kristiyanismo ay ipinakilala sa Hispania noong unang dantaon PK, at nakilala ito sa mga lungsod noong ikalawang dantaon PK.[sixteen] Karamihan sa kasalukuyang mga lengguwahe at relihiyon ng Espanya, at ang batayan ng mga batas nito, ay nahango sa kapanahunang ito.[fifteen]
Bukod pa, could problema rin sa ispeling kahit ng mga salitâng hiram sa Español. Isang kontrobersiyal na suliranin ang pagbaybay sa mga diptonggo. Madalas ko na itong talakayin at ibig kong ihimaton ang muling pagbása sa mga paglilinaw ko ng suliraning ito sa aking librong Filipino ng mga Filipino .
Kayâ naman kapag nag-aaral táyong matuto ng isang wika, ang ating pangunahing suliranin ay nása pag-unawa sa bawat konseptong might katumbas na salita sa wikang banyaga, ngunit walang ganap na katumbas sa ating sariling wika-na sabihin pa'y madalas na nangyayari. Kayâ't kapag natututo ng isang wikang banyaga, kinakailangang maiguhit sa isipan ng sinuman ang ilang bagong larang ng mga konsepto na dati-rating wala roon. Sa malao't madali'y hindi lámang natututuhan ninuman ang mga salita ngunit naaangkin din ang mga konsepto. Lalong totoo ito sa mga nais matuto ng mga wikang klasikal, dahil ang mga paraan ng pagpapahayag ng mga sinaunang tao sa mga sarili ay may malaking pagkakaiba sa paraang alam natin at higit pa sa mga pagkakaiba sa isa't isa ng mga makabagong wika. Kitang-kita ito sa pagsasalin tungo sa Latin: kailangang gumamit ng mga pagpapahayag na ganap na kaiba sa orihinal. Ang totoo'y kailangang ganap na itindig at muling hubugin ang mga ideang ililipat sa Latin; kailangang lusawin ang strategy sa mga pinakasaligang bahagi nitó at pagkaraa'y bubuuing muli sa bagong wika. website Sa pamamagitan ng ganitong proseso lámang nakikinabang nang malaki ang isipan mula sa pagkatuto ng mga sinaunang wika.
Ang dahilan din ng pagtawag namin sa ikatlong panahon bilang pangwakas ay maipapaliwanag nang maikli. Ang salin na nagtatangkang makilála ang sarili kaugnay ng orihinal, sa sukdulan ay napapalapit sa interlineal na bersiyon at nakatutulong sa pag-unawa natin sa orihinal.
Kapansin-pansin din ang makatunayang pagdaloy ng salaysay, isang bagay na ibang-iba sa mga kuwento ng santo at santa na hitik sa kababalaghan. Maliban sa mga milagrosong bangkay sa dulo ng salaysay, tumakbo ang istorya sa paraang realista. Isip at pangangatwiran ang laging ginagamit sa bawat tagpo ng tunggalian at paglutas ng suliranin. Walang mahika ni milagrong ipinamalas si Barlaan upang makapasok sa palasyo at lalo na upang maakit si Josaphat sa pagsampalatayang Kristiyano. Sa kabilâng dako, ang mga saserdote pa ng lumang relihiyon ang gumamit ng mahika upang linlangin si Josaphat at panghinain ang kalooban nitó.
Ugali diumano sa isang bayan ang paghúli o pag-akit sa isang tao upang maging hari. Sa loob ng isang taon, idinudulot ng buong bayan ang lahat ng kasiyahan at naisin ng kanilang hari. Subalit pagkaran ng isang taon, hinuhubaran nilá ng mamahaling kasuotan at lahat ng karangyaan ang hari at sakâ itinatápon sa isang ulila at wala ni punongkahoy na pulo upang mamatay doon ng gútom.
Noong dekada ng 1960, nakapagtala ang Espanya ng hindi pa nagaganap na mabilis na pag-angat ng ekonomiya na nakilala sa tawag ng himala ng Espanya (Spanish wonder), na siyang nagtuloy ng naputol na pagtungo nito sa makabagong ekonomiya.
Kung hanggang saan mailalapat ang ganitong metodo ay limitado-totoong sa larang ng pagsasalin ay halos katumbas ito ng zero-ay pinakamabuting masagap kapag isinaalang-alang ang mga di-maiigpawang hirap na pawang haharapin nitó sa mga indibidwal na sangay ng sining at iskolarsip. Dapat ding sabihin na kahit sa pag-arawaraw na paggamit here ay mayroon lámang ilang salita sa isang wika na ang bawat salita ay magagamit sa lahat ng pangyayari na ang iba ay ginamit at malimit lumikha sa parehong kontekto ng parehong epekto; higit na makatotohanan ito sa lahat ng konsepto (na higit na nagtataglay ng nilalamang pilosopiko), at higit na makatotohanan sa buong larang ng pilosopiya.